اطلاع از این‏که اولین هنرستان موسیقی توسط رضاخان به سال 1312 تأسیس شد چه قضاوتی را در وهله نخست به ذهن دریافت کننده آن متبادر می‏سازد؟ بی تردید تلقی اولیه خدمتی به این هنر دارای قدمت در ایران خواهد بود، اما آیا بهتر نیست از این سطح فراتر رویم و لایه های زیرین چنین اقداماتی را نیز به مطالعه بنشینیم؟ چراکه پدیده‏ها می‏توانند ظاهر و باطنی داشته باشند و صرفاً ظاهر آن‏ها نمی‏تواند ما را به برداشت درستی رهنمون سازد.