به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،روز گذشته تیم فوتبال پرسپولیس سومین دیدار خود در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا را در مقابل الوصل امارات برگزار کرد و در مقابل حریف نه چندان آماده خود توانست به پیروزی دو بر صفر دست پیدا کند.

شرایط دیدار با الوصل از هر لحاظ برای سرخپوشان خاص بود. مهم ترین اتفاقی که به اهمیت این بازی برای برانکو ایوانکوویچ و تیمش می افزود، نتیجه و در واقع اهمیت عجیب و غریب بازی قبلی آنها بود. پرسپولیس هفته گذشته را با یک باخت تلخ به پایان برده بود؛ شاگردان برانکو در حالی که یک قدم و یک امتیاز تا کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر آن هم در فاصله 5 هفته تا پایان فصل فاصله داشتند، در مقابل استقلال تهران قرار گرفتند و دربی سنتی پایتخت را برگزار کردند. پرسپولیسی ها از مدیر و سرپرست گرفته تا هواداران، همه رویای کسب امتیاز لازم در دربی و برپایی جشن قهرمانی پس از این دیدار خاص را داشتند اما غروب پنجشنبه، رنگ غالب پایتخت آبی بود و تیمی که خوشحال از زمین بیرون رفت، استقلال.

باخت در دربی تبعات عجیب و غیرقابل باوری برای سرخپوشان داشت. حواشی به وجود آمده در اطراف این تیم، نشان نمی داد که پرسپولیس هنوز با اختلافی معنادار صدرنشین و البته قهرمان 99 درصدی لیگ ایران است. برانکو این وضعیت را سال گذشته نیز تجربه کرده بود و با وجود صدرنشینی، فشارهای پس از باخت دربی را لمس کرد. البته شرایط امسال خیلی برای او و تیمش بهتر بود چرا که سال قبل دربی در هفته ششم نیم فصل دوم برگزار شده بود و ابدا نمی شد از آن زمان تیمی را قهرمان دانست اما امسال قهرمانی پرسپولیس ولو پس از باخت دربی تقریبا مسجل است و از این رو شاید کادر فنی سرخ ها تصور چنین فشاری را نداشتند.

فشارها البته حدود 2 ساعت قبل از اینکه به گوش برانکو برسد، ایجاد شده بود. وقتی ترکیب پرسپولیس برای دربی اعلام شد، هواداران این تیم در فضای مجازی اعتراض خود را بیان کردند و آنچنان که باید و شاید از این فهرست یازده نفره رضایت نداشتند. آنها شاید در مورد بازی دادن یا ندادن به گادوین منشا به دو دسته با دو نوع طرز فکر تقسیم می شدند اما در یکی دو مورد اتفاق نظر بیشتری داشتند. یکی از مسائلی که باب میل هواداران پرسپولیس نبود، نشستن هافبک های توانمند این تیم روی نیمکت ذخیره ها بود. به محض اینکه حرف از خط هافبک به میان می آمد، انگشت اتهام به محسن ربیع خواه، هافبک دفاعی زحمتکش سرخپوشان روانه می شد و تصور عموم بر این بود که در صورت بازی کردن بازیکنی دیگر در این پست (مثلا احمد نوراللهی) عملکرد تیمی پرسپولیس بهبود می یابد و طراوت بیشتری به بازی تیم در میانه میدان داده می شود.

با آغاز دربی پایتخت آنچه به طور محسوس دیده می شد، برتری هافبک های استقلال در وسط زمین بود. استقلال در این بازی از دو هافبک دفاعی جنگنده سود برد که هر دو بسیار خوب ظاهر شدند و در جلوی آنها نیز سرور جپاروف، فرشید اسماعیلی و داریوش شجاعیان همگی روز خوبی را پشت سر گذاشتند و می توان گفت به شکل کاملی خط هافبک پرسپولیس را شکست دادند. پس از پایان بازی انتقادات از برخی بازیکنان شدت گرفت و مجددا عملکرد محسن ربیع خواه به سوژه اصلی اعتراضات آنها تبدیل شد. این در حالی بود که به جرأت می توان گفت پرسپولیس در دربی هشتادوششم هیچ بازیکن خوبی نداشت و تنها صادق محرمی در دقایق اندکی که به بازی گرفته شد، عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشت.

برانکو ایوانکوویچ وقتی با این فشارها و انتقاداتی که این بار واضح تر از قبل به گوش او می رسید مواجه شد، تصمیم خاصی گرفت که البته هنوز هم مشخص نیست فلسفه و از همه مهمتر چشم انداز این تصمیم چیست. او که همیشه حامی ربیع خواه بود و حتی پس از دربی هم از این بازیکن به عنوان یکی از استانداردترین نفرات تیمش یاد کرده بود، قبل از بازی مقابل الوصل به صورت علنی اعلام کرد که به دلیل حجم انتقادات، به محسن ربیع خواه بازی نمی دهد. این تصمیم سرمربی کروات پرسپولیس با وجود علاقه و اعتمادی که از او نسبت به هافبک محجوب سرخپوشان سراغ داشتیم، کمی عجیب به نظر می رسید؛ اما به هر صورت برانکو حرفش را در زمین هم عملی کرد و در بازی با الوصل 90 دقیقه بازیکن شماره هجده تیمش را روی نیمکت نشاند.

اما این تنها اتفاق شوکه کننده بازی دیروز پرسپولیس نبود؛ علاوه بر پاره شدن نوار بازی های فیکس محسن ربیع خواه، طلسم نیمکت نشینی همنام او در پرسپولیس هم در بازی الوصل شکسته شد. محسن مسلمان، بازیکنی که تا چندماه پیش همیشه مورد اعتماد و مرد اول خط میانی تیم برانکو بود، به مرور از سوی این مربی به نیمکت ذخیره های پرسپولیس نزدیک شد و در هفته های اخیر حتی یک دقیقه هم به او بازی نمی رسید. برانکو که دلیل این تصمیمات را فنی و دادن اولویت به سایر هافبک ها نامیده بود، دیروز بالاخره حاضر شد به مسلمان بازی بدهد و حوالی دقیقه 70 آقای پاس گل لیگ برتر را به زمین فرستاد. مسلمان در این بازی حتی قبل از زمان حضور در زمین، به شدت از سوی هواداران پرسپولیس تشویق شد و آنها در واقع ترکیب و نفراتی را در زمین دیدند که چند هفته ای برای دیدنش صبر کرده بودند؛ گویی که برانکو دیروز در لباس یک هوادار ترکیب پرسپولیس را ارنج کرده بود. البته از آنجایی که این تغییرات مورد پسند هواداران همگی در راستای تهاجمی تر شدن تیم و فاصله گرفتن از احتیاط بود، می توانست در برخی صحنه ها به ویژه در دقایق پایانی بازی، بهای سنگینی برای سرخپوشان داشته باشد.

تغییراتی که در حین بازی از سوی برانکو دیده شد و حتی سیستم های مختلفی که این مربی برای تیمش مقابل الوصل امتحان کرد، احتمالا نشانه ای است برای شناختن و تست کردن هرچه بیشتر بازیکنان در فضای مسابقه و شاید تغییر تاکتیکی که برانکو بخواهد در فصل بعدی در تیمش اعمال کند. بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی پروفسور را وادار خواهد کرد به بهترین نحو ممکن از همین تعداد بازیکنی که در اختیار دارد، استفاده کند.

نکته مهم دیگری که وجود دارد این است که در هفته های آتی به خوبی مشخص خواهد شد آیا تغییراتی از جمله بازی ندادن به محسن ربیع خواه یا استفاده از مسلمان فقط برای به دست آوردن دل سکونشین ها و هواداران بوده و موقتی است یا اینکه چنین تاکتیکی از این به بعد به فهرست گزینه های روی میز آقای پروفسور اضافه خواهد شد.