به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،و به نقل از ایران ورزشی ، برای ترابی فاصله طولانی از تیم فوتسال استان البرز تا تیم ملی فوتبال ایران، تنها در عرض 4 سال طی شد.ترابی که زمانی با سر توپ زدن‌هایش در سالن همه را مجذوب خود می‌کرد حالا روی چمن هم فوتبالیست قابلی است. آنقدر که کی روش او را به جام جهانی برد و برانکو هم برای جذبش به باشگاه اولتیماتوم داد که یا ترابی یا هیچکس.

ستاره جدید پرسپولیس به جای حضور در تیم‌های پایه فوتبال، تا سال 1390 یک سالنی باز بود. همراه تیم استان البرز به مسابقات کشوری رفت و آقای گل شد. آن زمان 17ساله بود. بعدها به تیم ملی فوتسال جوانان دعوت شد. قرار هم بود برود و در اردو شرکت کند که اتفاقی یکی از دوستانش را دید. توصیه و راهنمایی همین فرد باعث شد ترابی به تمرین تیم‌های پایه سایپا برود، آزمایش بدهد و خیلی زود مورد پسند مربیان قرار بگیرد. تولد این ستاره در سایپا، همین چند سال قبل بود، نه از دوران نونهالی یا نوجوانی. ترابی اطمینان داشت که در فوتسال هم می‌تواند موفق باشد. کسب عنوان آقای گلی کشور و دعوت به تیم جوانان اثبات این ادعای او است. هر چند او در فوتبال هم خیلی زود چهره شد و سری بین سرها پیدا کرد.

مهدی در تیم جوانان سایپا ابتدا با شاهین صمدیان کار کرد و بعد محمد سلطانی. حضورش در تیم جوانان سایپا به یک فصل نرسیده بود که مجتبی تقوی از او خواست به تیم بزرگسالان برود.

همان فصل با نظر تقوی در لیگ برتر بازی کرد، البته به‌عنوان هافبک راست و مقابل گهر دورود. بعد از آن کم کم در تیم بزرگسالان سایپا جا افتاد و در لیگ برتر بیشتر فرصت بازی به دست آورد.

ترابی روز اولی که وارد فوتبال شد در پست هافبک راست و چپ بازی کرد. یک بازی مقابل تراکتورسازی که بابک حاتمی مصدوم بود دفاع راست سایپا شد و بعدها محمد خاکپور هم در یکی دو بازی از او در این پست استفاده کرد.

در دفاع راست هم طبق نظر مربیان بد کار نکرد اما همه می‌دانستند که پست اصلی‌اش هافبک کناری است. ترابی فوتبال را دوست داشت اما فکر نمی‌کرد اینقدر زود در لیگ حرفه‌ای بازی کند. تنها با فاصله یک سال از خداحافظی با فوتسال و حضور روی چمن و بازی در یک تیم فوتبال.

در فوتسال هم البته پله‌های ترقی را طی کرد، او را برای تیم ملی جوانان انتخاب کردند اما محمد سلطانی، مربی‌اش در جوانان سایپا گفت که باید فوتسال را رها کند و تمرکزش را روی فوتبال بگذارد. دیگر هم سمت فوتسال نرفت و در فوتبال ماند تا امروز که با قرارداد دو و نیم ساله به پرسپولیس آمده و شاگرد برانکو ایوانکوویچ شده. سیر پیشرفت ترابی وحشتناک بود. درعرض 3، 4 سال از فوتسال به تیم ملی فوتبال رسید و حالا هم بعد از تجربه حضور در جام جهانی پیراهن پرسپولیس را پوشیده.

ترابی البته مثل خیلی دیگر از ستاره‌های فوتبال، کم سختی نکشیده. جوانتر که بود از اشتهارد به تمرین جوانان سایپا می‌رفت. مسیری در حدود دو ساعت که با اتوبوس طی می‌شد. افتخار اشتهارد بدون شک مهدی ترابی است. بازیکنی که به‌عنوان نخستین فوتبالیست از این شهر وارد فوتبال حرفه‌ای شد و به تیم ملی و پیراهن پرسپولیس هم رسید.

بازیکنی که در نخستین بازی ملی‌اش دروازه ازبکستان را باز کرد و نشان داد کی روش بیهوده به او اعتماد نکرده و نامش را در فهرست تیم ملی ننوشته. در فوتسال یک گلزن تمام عیار بود و در فوتبال هم آمار گل‌هایش ویژه و قابل تامل است. شوک‌هایش مقابل مدافعان هم که شهره عام و خاص است چون پاهایش نسبت به بالا تنه‌اش بلندتر است و به همین دلیل راحت‌تر می‌تواند در فضا حرکت کند، گام بزند و از سرعت خود استفاده کند. در مقدماتی المپیک، ترابی یکی از بهترین بازیکنان ایران بود، بازی‌هایی که در قطر برگزار شد. یادمان نمی‌رود بعد از گل زیبایی که ترابی وارد دروازه چین کرد و البته حرکاتی که او در این بازی انجام داد و مدافعان حریف را به هم ریخت، سرمربی ژاپن در مصاحبه‌ای لقب نیمار آسیا را برای او در نظر گرفت. نیمار آسیا چند فصل قبل از استقلال هم پیشنهاد بازی دریافت کرد اما تنها پاسخ او این بود:«نمی‌آیم.»

حالا ترابی که همیشه الگوی خود را کریس رونالدو معرفی کرده و علاقه‌مند به باشگاه رئال مادرید است، پیراهن پرسپولیس را بر تن کرده و امیدوار است بعد از پایان محرومیت این تیم به آرزوی دوران کودکی‌اش برسد.

آرزویی که برای اثبات آن نشانه‌هایی هم دارد: «عکس قدیمی با پیراهن پرسپولیس.»