به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،

از تب کریمه کنگو بیشتر بدانیم:
 
 بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری همراه با خونریزی و تب شدید است.
  از آنجائيكه اولين موارد شناخته شده این بيماری در شبه جزيره كريمه در روسيه و به دنبال آن در كشور كنگوی آفريقا اتفاق افتاده است، این بیماری به نام تب کریمه کنگو نامگذاری شده است .
  شیوع بیماری تب کریمه کنگو، بیشتر در فصل گرم سال (اواسط بهار تا اواخر تابستان) همزمان با فصل فعالیت عامل بیماری یعنی کنه ها میباشد.
  افرادی که بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند عبارتند از دامداران و کشاورزان، کارگران گشتارگاهها و قصابان، دامپزشکان، کارکنان، پرستاران و پزشکان مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانها.
  مهمترین راه انتقال این بیماری تماس با حیوان آلوده است.
  سایر راههای انتقال عبارتند از انتقال از طریق نیش کنه، دستکاری و له کردن کنه با دست، تماس با دامهای آلوده (تماس با خون و ترشحات لاشه دام بیمار در زمان ذبح)، تماس با ترشحات، خون، تنفس و نمونه بافتی افراد مبتلا.

  علایم تب کریمه کنگو و ظهور عوارض بیماری، بسته به راه انتقال آن متفاوت است. علایم این بیماری در فاصله زمانی 1 تا 3 روز بعد از انتقال از طریق گزش کنه و 5 تا 7 روز بعد از انتقال از طریق خون و ترشحات آلوده حیوان نمایان میگردد. دوره نهفتگی این بیماری حداکثر تا دو هفته میباشد.
علایم تب کنگو قبل از خونریزی: سر درد شدید، تب و لرز، درد عضلانی به ویژه در پشت و پاها، احساس گیجی، درد و سفت شدن گردن، درد در ناحیه چشمها و حساسیت به نور، حالت تهوع و استفراغ، اسهال و درد شکم، بی اشتهایی، تب شدید که بسته به شدت بیماری بین 3 تا 16 روز طول میکشد، تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، احتقان و پرخونی خفیف حلق و کام، تغییرات قلبی و عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون
  علایم تب کنگو بعد از خونریزی: مرحله بعد از خونریزی کوتاه بوده، بعد از روز سوم تا پنجم بیماری آغاز میگردد، این مرحله بین 3 تا 10 روز (متوسط 4 روز) طول می کشد. علایم شامل خونریزی پوستی در اندامهای بالای بدن مانند زیر بغل، زیر پستانها در زنان، خونریزی از بینی و لثه و گوشها، خونریزی رحم و خونریزی از مجاری ادرار.

  با توجه به اینکه ایران در منطقه آلوده به بیماری تب کریمه کنگو قرار دارد و این بیماری از گذشته در کشور وجود داشته است، همچنین واکسن مقابله با این بیماری وجود ندارد و دام ها هیچ علامت مشخصه ای در این زمینه ندارند، مهم ترین راه پیشگیری از این بیماری، فراگیری راه های پیشگیری از بیماری است.
  دام های کشتار شدهای که مهر دامپزشکی دارند بدون این بیماری هستند.
  توصیه های پیشگیری از شیوع بیماری عبارتند از: جلوگیری از ذبح غیر اصولی و غیر بهداشتی دام، خرید و تهیه گوشت مورد نیاز از محلهای مطمئن و تحت نظارت دامپزشکی، پرهیز از مصرف گوشت و جگر تازه، پرهیز از تماس با کنه، خودداری از رفت و آمد در محلهای کشتار غیر مجاز، استفاده از دستکش و وسایل حفاظتی مانند چکمه، کلاه و عینک برای افرادی که با دام سر و کار دارند،
استفاده از وسایل حفاظتی و ایمنی در بیمارستانها و پرهیز از خوردن گوشت و جگر خام یا نیمه خام که به طور کامل پخته نشده است