به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،به نقل از  تهران نیوز ، در تقسیمات کشور آخرین سهم را به خود اختصاص داده است، اما در تولید به خصوص بخش کشاورزی و دامپروری نقش به سزایی را در کشورهای مختلف ایفا می‌کند.

در تعریف قانون اساسی مبدا تقسیمات کشوری مد نظر گرفته می‌شود اما در رسیدگی آخرین قسمتی است که مورد توجه قرار می‌گیرد، زمانی که نام روستا آورده می‌شود قبل از هر چیز یادآور صمیمیت، تلاش و کوشش مردم آن است، که با دستان پینه بسته چه مرد و چه زن در صدد تولید هستند.

استان تهران به عنوان پایتخت ایران و نماد کشور دارای ۷۲۲ روستا می‌باشد، از این تعداد شهرستان، تهران ۴۵روستا را به خود اختصاص داده است. شاید خیلی افراد گمان کنند روستاهای تهران نیز همانند خود شهر تهران از امکانات خوبی برخوردار است اما این در حالی است که در برخی از این مناطق وضعیت‌هایی را مشاهده می‌کنید که در دور افتاده‌ترین قسمت‌های ایران دیده نمی‌شود.

از زمان حاکم شدن رکود در بازار و وخیم شدن اوضاع تولید و همچنین افزایش بیکاری، مهاجرت از روستا به سمت شهر افزایش پیدا کرده است تا جایی که تعداد زیادی از روستاها که زمانی منبع تولید بودند خالی از سکنه شدند اما در قالب برنامه ششم توسعه تا سال ۱۴۰۴ مناطق حاشیه‌نشین باید حداقل یک‌سوم خدمات عمومی را داشته باشند.

بد نیست روزی برای تفریح به روستاهای جنوب تهران سری بزنیم و از آلودگی این شهر رهایی یابیم و دل در لطافت و هوای پاک روستاها بدهیم، روستا مکانی که نه تنها یکی از پایه‌های تولید کشاورزی و دامپروی محسوب می‌شود بلکه جهت تفریح و گردش بیشتر افراد از روستا استفاده می‌کنند.

هفته روستا و عشایر بهانه‌ای شد تا نگاهی به شرایط روستاهای پایتخت به عنوان پیشانی ایران بیندازیم به همین منظور با چند تن از اعضای شورای اسلامی روستاهای مناطق مختلف تهران به گفت‌وگو نشستیم.

حاشیه تهران به خوابگاه مهاجران تبدیل شده

محمود مالمیر رئیس شورای اسلامی روستای قمصر از روستاهای جنوب شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اجتماعی تهران نیوز در خصوص وضعیت  این روستای گفت: قمصر با وجود ۱۱هزار نفر یکی از پرجمعیت‌ترین روستاهای تهران می‌باشد که از خدمات شهری به جای روستایی بهره می‌برند.

مالمیر افزود: اگر حاشیه تهران نبودیم تمام شرایط مبنی بر اینکه از روستا به شهر تبدیل بشویم را داشتیم.

وی تصریح کرد: به دلیل اینکه به شهر تهران و ری نزدیک هستیم و از طرفی قیمت خانه در این روستا به نسبت ارزان است مهاجرت از تهران و ری به آن بالا است و باعث شده که امنیت روستا کاهش پیدا کند.

رئیس شورای اسلامی روستای قمصر حجم بالای اتباع افغان را یکی دیگر از مشکلات روستای قمصر دانست و بیان کرد: شاید بتوان گفت که حدود نیمی از جمعیت این روستا را اتباع افغان تشکیل می‌دهند که باعث ایجاد نگرانی اهالی این محل شده است.

مالمیر وجود کارخانجات آلاینده مانند صنایع پلاستیک سازی را یکی دیگر از مشکلات روستای قصمر عنوان کرد و گفت: بعد از ساخت و سازهای بی رویه در حریم باقرشهر قناتهای این روستا خشک شدند و زمین‌های کشاورزی به صنایع آلاینده تبدیل شد که جز آلودگی هوا و آلودگی صوتی برای مردم چیزی به ارمغان نیاورد.

رئیس شورای اسلامی روستای قمصر اظهار کرد: با وجود پیگیرهای مستمر هنوز موفق نشدیم این کارخانجات که چیزی جز آلودگی برای مردم منطقه نداشته را بیرون کنیم چرا که به منبع درآمدی برای  شهرداریها و ادارات دولتی تبدیل شده است.

وی با بیان اینکه با مدیریت آب و طرح‌هایی که داریم می‌توانیم با کمک دولت ۴۵درصد از زمین‌های کشاورزی را بازگردانیم، افزود: با کمک فرمانداری منطقه امسال بودجه بیشتری نسبت به سال گذشته دریافت کردیم.

روستایی که در مرز شهرهای بزرگ له شد

سید عباس شجائیان رئیس شورای اسلامی روستای هفت جوی در جنوب غرب استان تهران در گفت‌وگو با خبرنگار تهران نیوز در خصوص وضعیت این روستا گفت: این روستا ۴هزار نفر جمعیت دارد که در طول روز به دلیل مهاجرت روزانه به آن، به ۹هزار نفر می‌رسد.

شجائیان با اشاره به اینکه این روستا به دلیل اینکه مرز استان البرز،تهران و ساوه است به محلی برای احداث صنایع مختلف تبدیل شده است اظهار داشت: کارخانجات زیادی در این روستا فعالیت‌ می‌کنند که نه تنها باعث ایجاد آلودگی‌های زیست محیطی شده‌اند، بلکه شرایط زندگی را برای مردم محل سخت کرده‌اند.

رئیس شورای اسلامی روستای هفت جوی با بیان اینکه متاسفانه این کارخانجات مردم روستا را به کار نمی‌گیرند و به عبارت دیگر از تمام امکانات این منطقه بهره می‌برند ولی دریغ از اینکه منفعتی برای اهالی روستا داشته باشد، گفت: حدود پنج‌هزار نفر روزانه برای کار در واحدهای صنعتی و معادن موجود رفت‌ و آمد می‌کنند و تنها چیزی که نصیب مردم شده هوای آلوده، سرو صدا، ناامنی و مرگ زمین‌های کشاورزی است.

وی خاطرنشان کرد: امنیت در این روستا پایین است و متاسفانه به غیر از یک باجه انتظامی که دارای دو نیرو است هیچ گونه بحث امنیتی در منطقه وجود ندارد.

این عضو شورای اسلامی روستا وجود انبارهای ضایعات فروشی در روستا را یکی دیگر از مشکلات این محل برشمرد و گفت: متاسفانه این انبارها علاوه بر سر و صدا و مزاحمت برای اهالی محل به مکانی برای فروش مواد مخدر تبدیل شده‌اند که درخواست داریم زودتر به این مسئله رسیدگی کنند.

او همچنین نداشتن فضای ورزشی، کمبود فضای سبز و نبود کلانتری را از جمله مشکلات دیگر این روستا دانست و افزود: یک سالن ورزشی نیمه کاره وجود دارد که حدود ۱۲سال از کلنگ‌زنی آن می‌گذرد اما هنوز با وجود اینکه ۹۰درصد آن نیز ساخته شده به بهره برداری نرسیده است.

 مهاجران خواب را از اهالی روستا گرفتند

مهدی چنگیزی رئیس شورای اسلامی بخش مرکزی ورامین در جنوب تهران در گفت‌وگو با خبرنگار احتماعی تهران نیوز، گفت:۱۴روستا در این بخش وجود دارد که روستای عبدل‌آباد با ۸هزار نفر بیشترین جمعیت روستایی در این منطقه را به خود اختصاص داده است.

چنگیزی افزود: مهاجرت پذیر بودن روستاهای این منطقه به یکی از مشکلات مهم تبدیل شده است، به بیان دیگر افراد آسیب دیده اعم از افراد ورشکسته، معتاد، زندانی، کسانی که طلاق گرفته‌اند و غیره به این روستاها مهاجرت می‌کنند که باعث ایجاد ناامنی برای اهالی محل شده‌اند.

رئیس شورای اسلامی بخش مرکزی ورامین ادامه داد: اقداماتی در خصوص مهاجران انجام شده به عنوان مثال قرار بر این شد که بنگاههای املاک بعد از گزینش شخص با کمک کلانتری، مسکن به آن‌ها بدهند.

وی با اشاره به اینکه کشاورزی در این بخش به دلیل کمبود آب و خشک شدن زمین و همچنین تقسیم شدن اراضی کشاورزی کمتر دیده می‌شود، خاطرنشان کرد: برخی از صنایع مانند کشتارگاه بزرگی که در نزدیکی ۴ روستا افتتاح شده با بوی نامطبوع خود باعث ایجاد مشکلاتی برای اهالی شده‌اند اما بعد از پیگیری هیچ گونه پاسخی دریافت نکردیم.

این عضو شورا با بیان اینکه در بخش ورزشی و فضازی سبز روستاهای ما ضعیف هستند اما در بحث بهداشت و سلامت مشکلی وجود ندارد گفت: استان تهران با وجود پیشگام بودن در بسیاری از موارد و برخورداری از امکانات فراوان باید در زمینه رشد اقتصاد روستایی، آموزش، تولید و بهداشت در روستاها نیز پیشگام باشد این درحالی است که روستاهای این استان مکانی برای خواب مهاجران و کاسبی برخی از افراد تبدیل شده است که سلامت مردم را در نظر نمی‌گیرند.

در کنار زیبایی‌های شهر تهران مکان‌های مشاهده می‌شود که از لحاظ کیفیت زندگی در بدترین شرایط ممکن هستند اما گویا چشم‌های مسئولان تنها به شهر تهران دوخته شده است و مردم روستاهای اطراف آن باید تاوان اسم پایتخت را بدهند.

انتهای پیام/