به گزارش پایگاه خبری جهادپرس، برانکو در روزی که تیمش شرایط فنی مورد علاقه پرسپولیس را به نمایش نگذاشت با استحکام بخشی به خط دفاعی و جنگ میانه میدان مسابقه ای را به سود خود تمام کرد که البته ارزش و اهمیت سه امتیاز آن بالاتر از کیفیت نمایش سرخپوشان در این دیدار است. با این حال پرسپولیس تیمی است که در سه سال گذشته به واسطه بازی رو به جلو و فوق العاده در طول 90 دقیقه مورد علاقه بیشتر هواداران قرار گرفته و البته احترام طرفداران حریف را نیز برانگیخته است.

برانکو که از ابتدای حضور در پرسپولیس سعی کرده با روش 2-4-4 تیم خود را به میدان بفرستد با اوج گیری محسن مسلمان در میانه دو فصل گذشته اصلی ترین رل تیم را به وی واگذار کرد و این بازیکن نیز از زمان فیکس شدن در ترکیب سرخپوشان بهترین دوران فوتبال خود را پشت سر گذاشته است. هماهنگی و همکاری او با مهدی طارمی، فرشاد احمدزاده،‌ علی علیپور، کمال کامیابی نیا، وحید امیری و سایر هافبک ها و مهاجمانی که در ترکیب پرسپولیس به میدان رفته اند باعث رقم خوردن گل های بسیاری شده و همین مساله مسلمان را به عنوان یک بازیکن بی جانشین در پرسپولیس تبدیل کرده است.

نکته مهم این است که برخلاف تصور قبلی بشار رسن هافبک عراقی هم که در بازی‌های گذشته جانشین محسن مسلمان می‌شد، نمی‌تواند در پست او بازی کند و وی قطعا یک هافبک لب خط ممتاز است که به عنوان یک هافبک پشت مهاجم بخشی از کارایی خود را از دست می‌دهد. این مساله درباره سیامک نعمتی هم وجود دارد و این بازیکن هم با میل به بازی در کناره‌ها نمی‌تواند جانشین مسلمان باشد. شاید همین مساله بوده که باعث شده مسلمان کمی بیش از حد معمول در تیم احساس آزادی عمل پیدا کند و در نهایت با برانکو وارد چالشی جدی شود. مسلمان که در این فصل بهترین گلساز لیگ بوده از نظر میزان دوندگی و تاثیرگذاری در حد و نظر برانکو نیست، اما سخت‌گیری‌های سرمربی تیم را هم به سختی قبول می‌کند. جالب اینکه برانکو پیش از دربی او را از فهرست بازیکنان دیدار مقابل نفت کنار گذاشت؛ اما مسلمان در بازگشت به تمرینات دربی آن شوق لازم را برای جلب نظر برانکو نشان نداد و در این مسابقه هم نیمکت‌نشین شد.

با خروج مسلمان از ترکیب پرسپولیس و حضور دو هافبک دفاعی قطعا کیفیت تهاجمی پرسپولیس تحت تاثیر این مساله قرار می‌گیرد. چیزی که در بازی نفت و دربی دیده شده و برانکو باید فکری به حال آن بکند. در شیوه 2ـ4ـ4 خطی با دو هافبکی که تخریب خصیصه اصلی‌شان است عملا بازی از عمق به دشواری امکانپذیر است و اساس حرکات تهاجمی به تحرک دو بازیکن لب خط، دور زدن مدافعان کناری و ارسال روی دروازه است. سیستمی که پرسپولیس چندان به آن مسلط نیست. با این وصف اما اگر مسلمان به عنوان یک بازیکن مطیع و آماده به تیم برگردد، ترکیب به 2ـ4ـ4 لوزی تغییر خواهد کرد و در غیر اینصورت باید منتظر حضور بازیکنانی مثل نوراللهی یا احمدزاده باشیم و ببینیم که آیا برانکو آنها را به عنوان هافبک پشت فوروارد تست می‌کند یا نه.

آنچه مسلم است پرسپولیس حتی در صورت نتیجه‌گیری، با ترکیب دیروز سخت بتواند نمایش‌های تهاجمی سیستم همیشگی برانکو را تکرار کند. با توجه به توقعی که از برانکو و تیمش وجود دارد، باید دید که این شیوه جایگزین می‌تواند باز هم نظر هواداران را جلب کند یا نه. البته خود برانکو مشتاق نمایش تهاجمی و بازی در سیستم 2ـ4ـ4 الماس است؛ اما به شرطی که درخشش الماس‌هایش دائمی باشد والا با مسلمانی که دیروز دیدیم و کمالی که مدت‌هاست از فرم سال گذشته فاصله گرفته، سخت بشود آن برندگی  و جذابیت تیم گذشته را تکرار کرد، اگرچه همین ستاره‌ها برای پیروزی‌هایی مثل دیروز کفایت می‌کنند.