به گزارش پایگاه خبری جهادپرس، به نقل از اسپورت، بارسلونا یکشنبه شب در برنابئو دو چهره متفاوت داشت. نیمه اول خوب و نیمه دوم افتضاح. در ال کلاسیکو هم نکات مثبتی از بارسا دیده شد و هم شواهدی برای بدبینی، ولی چیزی که بیش از همه اثبات شد تنهایی لیونل مسی بود. مسی بیش از اندازه و بیش از هر زمانی تنها بود.

یکی از نتایج شکست بارسا در ال کلاسیکو این بود که حالا سران باشگاه متوجه شده اند که باید اطراف مسی را پر از ستاره کنند و بارسایی مجهزتر از همیشه را راهی فصل بعد کنند. تیمی رقابت طلب و باکیفیت برای فتح تمام جام ها تا مسی آخرین سال های حضورش در بارسلونا را با خاطره ای خوش سپری کند.

برای این مهم، چیزی که نیاز است، عدم تکرار اشتباه سال های اخیر در جذب بازیکن است. بازیکنانی که به عنوان ستاره جذب شدند اما در عمل چیز خاصی از خود نشان ندادند و نیمکت نشین شدند و یا در بارسا نقشی ثانویه بر عهده گرفتند.

در آسیب شناسی کادر فنی و تیم مدیریت ورزشی باشگاه، مشخص شده است که تیم فعلی نیاز به یک تحول اساسی دارد. یک انقلاب بزرگ تا بارسا تبدیل به تیمی شایسته برای لیونل مسی و هواداران شود.

برای هر چه بهتر مجهز کردن بارسا این تیم نیاز به جذب 4 بازیکن جدید دارد. دو مدافع و دو مهاجم و در صورت نیاز، یک هافبک جدید. بارسا در خط حمله به یک وینگر جدید نیاز دارد و نیز یک شماره 9 بزرگ و باکیفیت که بتواند لوئیس سوارز را به چالش کشیده و چه بسا او را نیمکت نشین کند.

بارسلونا در دفاع میانی سه بازیکن در اختیار دارد: جرارد پیکه، ساموئل اومتیتی و کلمنت لنگله و نیاز به یک مدافع جدید در این تیم کاملا احساس می شود. بارسا همچنین برای دفاع راست نیز نیاز به یک ستاره دارد. پس از جدایی دنی آلوز در تابستان 2016، بارسلونا هنوز نتوانسته در جناح راست به قدرت گذشته بازگردد. نه سرجی روبرتو و نه نلسون سمدو جانشینان خوبی برای آلوز نشان نداده اند.

برای خط حمله بارسلونا باید یک وینگر بزرگ را به خدمت بگیرد. اینجاست که اهمیت تلاش دوباره برای جذب نیمار بیش از همیشه حس می شود.

ستاره ای که مسی با او بیشترین حس متقابل را دارد. تابستان گذشته بارسلونا تلاشی غیرممکن برای بازگرداندن ستاره برزیلی به خرج داد. مسی و دیگر بزرگان رختکن بارسا حاضر به انجام هر کاری برای بازگشت نیمار بودند ولی پی اس جی هرگونه راه جدایی را مسدود کرده بود. بارسا برای فصل بعد باید نیمار را به خدمت بگیرد.

دیگر نیروی تقویتی برای خط حمله، باید یک شماره 9 باشد. مهاجمی مثل لائوتارو مارتینز که بتواند رقیبی شایسته برای سوارز باشد. آنتوان گریزمان حداقل تا به اینجای فصل، مهاجمی در اندازه های بارسا نشان نداده است.

بارسلونا تابستان پیش رو محکوم به یک بازنگری اساسی در مجموعه بازیکنانش است. جذب 4 نیروی تقویتی جدید الزامی است ولی بر کسی پوشیده نیست که بارسلونا با جذب بازیکنان جوان ولی با تجربه در درازمدت، می تواند به تیمی متفاوت تبدیل شود. تحولی که آسان نیست و البته سریع هم نخواهد بود.