به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،با پدید آمدن روستا، سپس شهر بعد آن استان و بعدها که پیش‌تر رفتیم، بزرگ شدن یکایک این‌ها، چشم و همچشمی، تغییر روزگار و زمانه، عادت شدن بعضی از خلق و خوها، ترک یک سری علاقه‌هایمان صرفاً جهت تغییر مزاج‌ها و سلیقه‌های دیگران و هزاران عقیده تحمیل شده که به باور رسید، محیط و شرایط جوی دنیایمان همه و همه دست به دست هم دادند تا دور شویم از هم و دنیای هم.
 

شاید این روزها که دورهمی‌ها به حداقل رسانده ایم و  معاشرت و اجتماعی بودن را تقریباً کنار گذاشته ایم و به قول معروف فقط داریم زندگی را عادی یکنواخت و راکت می‌گذرانیم، گاهی شاید دلمان تنگ روزهای باهم بودن‌‎ها شود.

همه آنچه گفته شد و باعث و بانی این فاصله ها بین آدم ها شده، بقدری که از احوال هم بی خبریم  مگر نه اینکه اگر دلمان خوش بود کوهی از شادی را بین تک تک عزیزانمان تقسیم می‌کردیم و همه را سهیم می‌دانستیم؛ نکند یادمان رفته گره ای به کار کسی می‌افتاد برای مشکلات هم چاره پیدا می‌کردیم و همه را از خود می‌دانستیم و منم منم بین‌مان نبود؟! ای داد کجا رفتن آن روزها؛

شاید این روزها بقدری از این دلخوشی‌ها دور شده ایم که زندگی را سخت می‌گذرانیم، نکند سرمان همچون کپک زیر برف کرده ایم و از یکدیگر غافل شده ایم؟!

اما حقیقت کوچک‌ترین قسمت زندگی روی این کره خاکی اینجاست که در شهر کوچک اسدآباد، در روستایی که زمانی به واسطه وجود امامزاده ای در آن و خونگرمی مردمانشان برو بیایی داشته، خانواده ای که تنها سه عضو دارد، در اتاقکی مستأجرند؛ شاید تعجب کنید، مگر می شود در یک روستا مستأجر هم شد؟!

آری سال گذشته این خانواده براثر سیل خانه و کاشانه شان در چنارسفلی تخریب می شود و مستأجری می‌شوند و به سختی گذران زندگی می کنند.

این خانواده که به دلیل ازکارافتادگی پدر خانواده تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) است، با کرایه دو اتاقک کوچک در منزل پیرزنی، در آن یک پذیرایی و حال، آشپزخانه و حمام ایجاد کرده اند که البته حمام نه در و دیوار دارد و نه آب گرم و نه دوش!

حتی تصورش هم سخت است که تفاوت و بالا و پایین زندگی چنان عرش و فرش را جابجا کند که در ذهن هم نگنجد اما این یک واقعیت رخ داده است و بس.

به وقت تاریخ امروز، اولین روز از دومین ماه سال ۹۹، خورشیدی است و هنوز قلب ها برای عزیزان می‌تپد؛ هنوز امید و ادامه بقا وجود دارد، هنوز هستند دل‌های زنده ای که به کمک هم بدون چشم داشتی شتابان در حرکتند، هستند دل‌های شادی که  شادی خود را بی منظور با هم نوع خود شریک می‌شوند، فرق نمی‌کند کجا و چطور اما خون در رگ ها جوش می‌خورد و خیلی چیزها هنوز جان دارد و زنده است.

در این هیاهوی روزمرگی‌ها و مجازی شدن زندگی مفتخریم رسانه ای همیشه در خدمتگزاری برای مردم  در دست داریم و صدای عموم را به گوش مسئولان رسانده و درخواست‌ها را مطالبه می‌کنیم.

حجت الاسلام رضا موحدی روحانی مسجد روستای چنارسفلی که این روزها دغدغه اش رساندن مطالبات مردم به گوش مسئولان است، در گفتگو با خبرنگار ما، گفت: این خانواده سه نفره که تحت حمایت گمیته امداد است، براثر سیل خانه خودشان تخریب می شود و به ناچار به مستأجری رو می آوردند.

وی ادامه داد: وقتی وارد منزل این خانواده شدم، یک آشپزخانه و حمام دیدم که نه در دارد و نه دیوار! سؤالی برایم پیش آمد که کدام مسئول می‌تواند اینگونه زندگی کند؟

این روحانی دغدغه مند که تنها راه رساندن درد این خانواده را رسانه می داند، گفت: این خانواده در زمانی که خانه شان را سیل ویران می‌کند، به بنیاد مسکن می رود و تقاضای وام می کنند که گویا این نهاد هم گفته دیر اقدام کرده اید.

وی تأکید کرد: انتظار می رود که مسئولان، فرماندار این موضوع را پیگیری کند و حلال مشکلات این خانواده باشد.

بعداز دریافت پیام پر از درد آقای موحدی روحانی مسجد روستای چنارسفلی برای کمک به این خانواده بی بضاعت، تماسی با فرماندار همیشه پاسخگو و دلسوز شهرستان داشتیم و موضوع را مطرح کردیم.

مجید درویشی که با شنیدن کیفیت زندگی دردمندانه این خانواده آسیب دیده از سیل از زبان خبرنگار ما، یک آن تکانی خورد و با تعجب پرسید: آشپزخانه اپن باشد و حمام هم اپن!!

بنیاد مسکن برای اختصاص تسهیلات به این خانواده موافقت نکرد

همان لحظه ارتباطی با مدیر کمیته امداد شهرستان گرفت و درخواست پیگیری موضوع را داد.

اما خبرنگار ما تنها به تماس فرماندار اکتفا نکرد و براساس رسالتش، برای پیگیری هرچه زودتر گفت‌وگویی را با مدیر کمیته امداد اسدآباد داشت و محمد نایبی صفا در این زمینه اظهار کرد: این خانواده دارای خانه ای در روستا هستند که دچار سیل شده اما بنیاد مسکن برای اختصاص تسهیلات به این خانواده موافقت نکرد، چراکه بر اساس ادعای کارشناسان این نهاد، آن واحد مسکونی چندان آسیب ندیده است.

وی با بیان اینکه ما در سال گذشته نام این خانواده را به عنوان سیل زده اعلام کرده و اعتبار ۱۰ میلیونی را برای بازسازی آن دریافت کرده ایم، افزود: این مبلغ در حساب خانواده موجود است اما قابل برداشت نیست تا زمانی که شروع به ساخت و بازسازی کند.

مدیر کمیته امداد امام خمینی (ره) اسدآباد یاداور شد: در حال حاضر نقشه پروانه ساخت و بازسازی واحد مسکونی این خانواده از بنیاد گرفتیم که با اختصاص آن ۱۰ میلیون تومان وام بلاعوض و سهمیه کمک های امسال، جز واحدهای احداثی باشد.

برای حل مشکلات روزمره این خانواده مددجو اقداماتی انجام می دهیم

وی با بیان اینکه این خانواده در منزلی که به صورت استجاری زندگی می کند، نمی توانیم کاری انجام دهیم، افزود: البته برای حل مشکلات روزمره این خانواده مددجو نیز اقداماتی انجام خواهیم داد و اقلامی را در اختیار آنان قرار خواهیم داد.

نایبی صفا یادآور شد: منزلی که این خانواده زندگی می‌کند، در صورتی که مددجوی ما باشد، برای تجهیز حمام آن آبگرمکنی را در اختیار آنان قرار می‌دهیم.

در ادامه پیگیری های ما از آقای موحدی روحانی مستقر در روستای چنارسفلی، گویا بخشدار مرکزی از این خانه بازدیدی داشته اما هنوز خبری از مسئولان کمیته امداد نشده و تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.

یک سؤال پیش می آید که خانواده بی بضاعت با پدری از کارافتاده که دستش در جیب کمیته امداد است، چطور می‌تواند قبل از برداشت همان ۱۰ میلیون وام بلاعوض این نهاد ساخت و ساز را شروع کند، عقل سلیم حکم می‌کند که اجازه برداشت این مبلغ داده شود تا این خانواده بتوانند کاری کند.

امید است که مسئولان با تدبیری این خانواده مستضعف و نیازمند را حمایت کنند و نجات بخش آنان از وضعیت فعلی شان باشند.

انتهای پیام/