به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،شبکه راشاتودی در گزارشی اعلام کرد به لطف افزایش تقاضای نفت در بازار جهانی، با کمتر شدن محدودیت‌های اجتماعی و فعالیت‌های اقتصادی برای کنترل شیوع کرونا در کشورها و همچنین کاهش عرضه نفت از سوی کشورهای اوپک پلاس، قیمت نفت روندی افزایشی را در پیش گرفته است اما در بازار گاز هنوز اول بحران است.

در این گزارش امده است قطر به عنوان بزرگترین صادر کننده LNG در جهان با کاهش تقاضا مواجه شده و از طرف دیگر مخازن ذخیره گاز این کشور رو به اتمام است که دیر یا زود  مجبور خواهد شد یا  تولید خود را کاهش دهد و یا اینکه با پایین آوردن قیمت خود را درگیر جنگ بر سر تصاحب سهم بازار با کشورهایی نظیر روسیه، استرالیا، نروژ و آمریکا کند.

برخی از رسانه های بین امللی به نقل از وزیر انرژی قطر نوشتند این کشور صادرات LNG به شمال غربی اروپا را در فوریه پس از این آغاز کرد که پاندمی ویروس کرونا اکثر بازارهای آسیایی را فراگرفت و تقاضای آنها را فلج کرد. ظاهرا مخازن LNG این کشور به سرعت پر شده اند و در حال حاضر ۱۷ ابرنفتکش LNG در سواحل این امیرنشین متوقف مانده اند.

توقف کشتی هال ال ان جی بر در حالی صورت گرفته است که هنوز امیدها برای صادرات گاز از طریق خط لوله وجود دارد به طوریکه به گفته کارشناسان بازار گاز خرید محموله های ال ان جی به صورت تک محموله است اما قراردادهای صادرات گاز از طریق خط لوله بلند مدت خواهد بود.

امیر حسین بیداریان یکی از کارشناسان بازار گاز در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا می گوید: ایران باید بازار گاز خود را متنوع کند به این صورت که همه تخم مرغ‌های خود را در صادرات در سبد خط لوله نچیند بلکه می توان در صادرات گاز تنوع بخشی کرد.

به گفته این کارشناس انرژی در حال حاضر ایران فقط از طریق خط لوله گاز طبیعی صادر می کند و مقدار اندکی نیز گاز ال پی جی دارد که اگر شرایط فراهم می‌شد و می توانستیم گاز خود را به صورت ال ان جی صادر کنیم شاید می توانستیم بازارهای دورتری را تصاحب کنیم زیرا که صادرات گاز از طریق خط لوله فقط تا شعاع 2 هزار کیلومتری صرفه اقتصادی دارد.

وی ادامه می‌دهد اما صادرات گاز با خط لوله مزایایی دارد که ایران هم اکنون از این مزایا بهره‌مند است که مهم‌ترین آن صادرات گاز به صورت طولانی مدت است؛ به عنوان مثال بازار گاز ترکیه با شرایطی که این کشور برای ایران پیاده کرده است اما مجبور است بالاخره از ایران گاز خریداری کند و نمی‌تواند واردات گاز از ایران را متوقف کند زیرا اگر توقفش طولانی شود ایران می تواند به دلیل عدم برداشت گاز شکایت کند و درامد ایران از این تعلل برجای خود خواهد بود.

بیداریان با تاکید براینکه ظاهرا آمریکا و متحدانش نیز نسبت به این موضوع واقف هستند گفت: اگر دیپلماسی انرژی ایران قوی بود اکنون می توانستیم به جز اینکه صادرات گاز داشته باشیم از ترانزیت گاز نیز بهربرداری اقتصادی کنیم زیرا که ایران دقیقا در شاه‌راه صادراتی گاز قرار دارد اما متاسفانه می بینیم نه سوآپ گاز داریم و نه ترانزیت گاز از ایران انجام می شود.

این کارشناس انرژی تاکید کرد: قطعا آمریکایی ها اجازه نمی‌دهند تا ایران تبدیل به شاهراه ترانزیت گاز شود ولی باز با همین شرایط می توانیم در بازار گاز تاثیرگذار باشیم.

وی با پیشنهاد این موضوع که می‌توان بازار گاز ایران را به سوریه و لبنان کشید گفت: الان خط لوله صادرات گاز ایران به عراق رسیده است بنابراین به راحتی می توان گاز را به سوریه و لبنان نیز رساند همانند پروژه ای که در دولت دهم در دستور کار قرارداشت.

این کارشناس انرژی همچنین با اشاره به دیگر خطوط انتقال گاز در منطقه گفت اگر ایران دیپلماسی قوی داشت می توانست در این خطوط لوله مشارکت کند زیرا هم اکنون روسیه یکی از متحدان ایران محسوب می شود و از این طریق می‌توانستیم گاز خود را به دورترین نقاط اروپا نیز صادر کنیم ولی متاسفانه در طول سالهای اخیر نتوانستیم از این موضوع به خوبی بهره برداری کنیم.

بیداریان در پاسخ به این سوال که در چنین شرایطی توصیه میکنید که به سمت تولید گاز ال ان جی باشیم گفت: همانطور که گفتم بازار ال ان جی فقط برای مقاصد طولانی کار برد دارد و اکنون شرایط قطر و حتی آمریکا و روسیه نیز نشان می دهد بازار گاز ال ان جی مطمئن نیست هرچند که ناگذیریم به این سمت حرکت کنیم.

موضوع صادرات گاز ایران به سوریه ولبنان نه تنها این روزها در داخل کشور مورد بحث قرار گرفته است بلکه رسانه های عرب زبان نیز به این موضوع پرداخته اند به عنوان مثال روزنامه الاخبار لبنان با انتشار گزارشی به همکاری نفتی بین ایران، سوریه و عراق پرداخت و گزارش داد، صادرات نفت ایران و عراق از بندرگاه‌های سوریه فوایدی دارد. از یک سو،  -با توجه به تهدید روزافزون و وضعیت بی ثبات تنگه هرمز- عراق و ایران، جایگزین اقتصادی راهبردی برای صادرات نفت خود پیدا می‌کنند. کما اینکه سه کشور مذکور که در یک محور سیاسی قرار دارند، می‌توانند هسته همکاری و تکامل اقتصادی بلند مدت را تشکیل دهند.

زیاد ایوب کارشناس مسائل انرژی هم بر این باور است که همکاری مشترک بین تهران، بغداد و دمشق بهترین گزینه است؛ زیرا عراق، یک بندرگاه کوچک دارد و سوریه به منزله گذرگاه نفتی برای دو کشور (ایران و عراق) است.

ایران در حال حاضر با احتساب صادرات گاز به ترکیه روزانه حدود 37 میلیون متر مکعب گاز صادر می کند که تا این روند تا 5 سال دیگر ادامه دارد درصورتیکه اگر مذاکرات با عراق، سوریه و لبنان از سر گرفته شود می توان انتظار داشت بازار گاز ایران برای ده ها سال تامین شود.

انتهای پیام/