به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،

به نقل از عصرهامون، ایران و افغانستان از دهانه ذوالفقار در شمالی‌ترین نقطه تا ملک سیاه کوه در جنوبی‌ترین نقطه با درازای ۹۴۵ کیلومتر با یکدیگر مرز مشترک دارند، دو کشوری که از لحاظ زبان و فرهنگ، دین، قومیت و رسوم وجه مشترک بسیار دارند و از صد‌ها سال پیش ارتباط خود را آغاز کردند و اختلافات کوچک و بزرگ هم نتوانست آن‌ها را از یکدیگر دور کند.

اگر چه با شعله ور شدن آتش جنگ در افغانستان و بروز اختلافات درونی و جنگ‌های خارجی رفته رفته تعداد مهاجران افغانستانی به ایران بیشتر شد، مهاجرانی که برای جستجوی کار، فراهم شدن زمینه تحصیل و زندگی راحت به صورت قانونی و برخی نیز غیرقانونی به ایران مهاجرت کردند و در شهرهای مختلف به ویژه سیستان وبلوچستان ساکن شدند.
 

 
کشور جمهوری اسلامی ایران برادرانه از مهاجران افغانستانی استقبال کرد و شرایط کار و تحصیل و زندگی را برای تمامی آن‌ها فراهم کرد تا جایی که رهبر معظم انقلاب اردیبهشت‌ماه سال 94 دستور دادند «هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به‌ صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند.»

درس برادری پای تخته سیاه

امان اله سنجرانی، کارشناس اتباع و مهاجرین خارجی آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان در گفت وگو با خبرنگار عصرهامون افزود: هم اکنون طی سال تحصیلی98-99 در تمامی مقاطع ابتدایی، متوسطه اول و دوم استان یازده هزار و 109 نفر از اتباع خارجی و مشکوک التابعین مشغول به تحصیل می باشند.

وی بیان کرد: براساس مقررات شرایط دانش آموزان غیر ایرانی با دانش آموزان ایرانی به طور یکسان است و تفاوتی در زمینه آموزش وجود ندارد.
 
این مقام مسئول ادامه داد: در تمام فعالیت‌های آموزشی و پرورشی درون مدرسه مانند برگزاری اردوها و مسابقات، فعالیت‌های فرهنگی، ورزشی و آموزش و ... دانش آموزان اتباع خارجی با دانش‌آموزان ایرانی در شرایط یکسان و مساوی بوده و در امر تعلیم و تربیت دانش‌آموزان در یک مدرسه هیچ تفاوتی به لحاظ امور آموزشی، تربیتی،اجتماعی و فرهنگی تاکنون رویت نشده است.
 
انتهای پیام/