به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،ورزش دوچرخه‌سواری به‌عنوان یکی از امن‌ترین ورزش‌های جهان شناخته می‌شود. ورزشکاران این رشته عموماً خیلی کم با آسیب‌دیدگی مواجه می‌شوند و درصورت بروز مصدومیت نیز وضعیت صدمه جزئی خواهند داشت. در ایران اما این رشته با خطرات و مشکلات بسیاری مواجه است. ورزشکاران رشته دوچرخه‌سواری کشورمان از نبود امکانات مناسب برای تمرین و رقابت رنج می‌برند و برای حضور موفق در رقابت‌های داخلی و بین‌المللی مجبور به صرف هزینه‌های گزاف و یا خریدن خطرات بزرگ به جان خود هستند. مدتی پیش در پیست دوچرخه‌سواری آزادی که به‌عنوان استانداردترین پیست دوچرخه کشور محسوب می‌شود نیز حوادثی رخ داد که سلامت و کیفیت این محل تمرین و مسابقه را زیرسوال برد. مشکلات تمرینی دوچرخه‌سواران جاده‌ای کشور نیز دست کمی از پیست ندارد و خطرات جانی زیادی را به ورزشکاران تحمیل کرده است.

رکاب‌زنی تا مرگ

اردیبهشت سال 99 مهیار فرزانه ملی‌پوش یزدی و 17ساله تیم ملی دوچرخه‌سواری کشور در خیابان‌های شهر خود مشغول به تمرین بود که طی یک تصادف از ناحیه گردن با عارضه قطع نخاعی مواجه شد و نهایتاً اعضای بدنش توسط خانواده‌اش اهدا گردید.

خردادماه سال جاری در شهر تهران و در بزرگراه حکیم یک بانوی دوچرخه‌سوار ایرانی با اصابت یک خودرو از پشت جان خود را از دست داد. ونوس زرین‌خاک که عضو هیئت دوچرخه‌سواری تهران نیز بود حین تمرین برای آماده‌سازی، طی یک تصادف جان خود را از دست داد تا نبود امکانات لازم برای دوچرخه‌سواران جاده باعث مرگ یک ورزشکار شود.

دیروز نیز رکاب‌زن کرمانی سومین شوک را به فدراسیون دوچرخه‌سواری کشور وارد کرد تا رکورد مرگ ورزشکاران این رشته به 3 نفر برسد. سیدمحمد حسینی رکابزن هیئت دوچرخه‌سواری استان کرمان حین تمرین در جاده‌های رفسنجان، با تصادفی جان خود را از دست داد و وضعیت اسف‌بار تمرین دوچرخه‌سواران جاده کشور را بار دیگر به مسئولین گوشزد کرد.

قمری: تلاش می‌کنیم با فرهنگ‌سازی این موضوع را مرتفع کنیم

رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری در این رابطه گفت: هفته قبل نامه‌ای به پلیس راهنمایی و رانندگی ارسال کردیم تا پلیس راهور، از این پس در برنامه‌های خبری‌اش موضوع امنیت دوچرخه‌سواران در جاده‌های مختلف را به رانندگان یادآور شود تا آنها توجه بیشتری به رکابزنان داشته باشند. برنامه‌های زیادی را برای این موضوع در حوزه‌های همگانی و آموزشی انجام داده‌ و تلاش زیادی برای فرهنگ‌سازی کرده‌ایم. متاسفانه امسال به دلیل شیوع کرونا، مجوزهای لازم برای تمرینات به صورت گروهی صادر نشده و به همین دلیل هم به تنهایی و خارج از برنامه تمرینی هیئت‌ها به جاده می‌روند که این مسئله خطرناک است. زمانی که چند دوچرخه‌سوار با هم و در کنار یک مسئول یا مربی در جاده تمرین می‌کنند، در این وضعیت امنیت تا حد بسیار زیادی بالا می‌رود و رانندگان نیز با حواس جمع و رعایت احتیاط از کنارشان عبور می‌کنند.

خسرو قمری ادامه داد: متاسفانه رانندگان در جاده‌ها با سرعت بسیار زیادی حرکت می‌کنند و توجه‌شان به دوچرخه‌سواران کمتر شده است. یک جاده دارای شرایط سربالایی، سرازیری و ... است و رکاب زدن در این شرایط می‌تواند برای دوچرخه‌سواران در مسابقات بین‌المللی مفید باشد و منجر به آمادگی آنها شود. ورزشکاران زمانی که به جاده می‌روند، این خطر را به جان می‌خرند و چنین خطراتی برای هر رشته ورزشی وجود دارد. آنها باید مسیرها و جاده‌هایی را انتخاب کنند که دارای کمترین خطر بوده و تردد اتومبیل‌ها در آنها کمتر از سایر مسیرها باشد.

مشکل فعلی ورزش دوچرخه‌سواری کشور البته تنها مربوط به فقدان امکانات لازم و شرایط نامتوازن در وضعیت ایمنی ورزشکاران نیست. بخش اعظمی از تلفات جاده‌ای دوچرخه‌سواران توسط فرهنگ نادرست رانندگی مردم جامعه به‌وجود می‌آید که نیازمند تجدیدنظر در رفتارهای رانندگی است. مشکل فعلی ورزش دوچرخه‌سواری کشور بایستی با توجه همه نهادهای ذی‌ربط حل‌وفصل شود تا بیش از این شاهد مرگ سرمایه‌های این رشته نباشیم.

انتهای پیام/