به گزارش پایگاه خبری جهادپرس،با پیشرفت شیوع کرونا، یکی از حوزه هایی که به همان سرعت رشد کرد. حوزه تولیدات غیر اصولی لوازم بهداشتی- پزشکی بود. سرعت فعالیت این حوزه نه به واسطه عرق به این آب و خاک و احساس دین و تکلف به مردم رقم خورد؛ بلکه تلاشی مزبوحانه بود برای پر کردن جیب هایی که همواره منتظرند تا تنور داغی را بیابند و نان حرص و طمع خود را در آن برشته کنند!

مصداق چنین مدعایی عرضه ماسک هایی است که نه از تولیدکننده آنها نشانی روی این ماسک ها یافت می شود و نه معلوم است در چه مکانی و با چه کیفیتی این محصولات تولید می شوند.

به گونه ای که اگر در محیطی مانند واگن مترو یا اتوبوس به ماسک افراد دقت کنید، خواهید دید که گاه به شمار افراد حاضر در یک جمع ماسک وجود دارد. ماسک هایی با گل و منگل و بی گل و منگل. با نقش و نگارو بی نقش و نگار. هرچه که به فکر بشر برسد در این ماسک ها موجود است، جز کارکرد اصلی آن یعنی محافظت در برابر بیماریها. تازه از سوی فروشندگان هم به نام کشور تولید کننده (!)کره ای، ترک، ژاپنی و.... به خریداران قلمداد و عرضه می شوند. اما همه می دانند که اکثریت قریب به اتفاق این ماسک ها در زیرپله های باب همایون و زیر زمین های نمور راسته ناصر خسرو توسط سری دوزی می شود. کارگاه هایی که سالها قبل واردات بی رویه پوشاک چینی نانشان را آجر کرد و کارگاهشان را به ورشکستگی کشاند و حالا باید سوزن شان به هرچیزی گیرکند تا آخر شب نان سفره چند سر عایله شود.

در اینجا باید تصریح کرد که خود این افراد (یعنی خیاطان و دوزندگان بیکار) مقصر این آشفته بازار نیستند. مقصر سرمایه گزارانی هستند که شاخک هایشان همواره تیز است تا از نیاز یومیه مردم بازار مکاره ای ترتیب دهند. داغ بر داغ بزنند و از این رهگذر پولی به جیب بزنند که در ادبیات خاص آنها لقمه نان حلال اطلاق می شود. شاهکار دیگرشان چندین برابر کردن قیمت هاست.تا جایی که ماسک اصل 300 تومانی قبل از شیوع کرونا را با افزایش قیمت ده برابری دانه ای سه هزار تومان به مردم قالب کنند. آنهم ماسک تقلبی مولوی دوز را که نه کور میکند و نه شفا می دهد!

هر پارچه ای نمی تواند ماسک باشد

مرتضی رحیمی متصدی فروش لوازم بهداشتی در یکی از داروخانه های شرق تهران در گفت و گو با خبرنگار دانا تعارضاتی که در استفاده عموم از ماسک در جامعه وجود دارد را مطرح کرد و گفت که مردم اطلاعاتشان از ماسک خیلی ابتدایی و ناقص است و مشخصات یک ماسک خوب را نمی دانند. آنها گمان می کنند که هر شبه پارچه ای که دهان و دماغ را بپوشاند می تواند به عنوان ماسک مورد استفاده قرار بگیرد. در حالی که اینطور نیست.

وی در ادامه با دسته بندی ماسک ها به دو نوع فیلتر دار و بدون فیلتر متذکر می شود: ماسک های فیلتر دار در حال حاضر و شاید به خاطر قیمت بالای آن خیلی مورد اقبال  مردم قرار نمی گیرد و بر عکس نوع بدون فیلتر ماسک استفاده بیشتری دارد و مردم به خرید آنها راغب ترند.

 مردم قبل از خرید عمده ماسک آنها را تست کنند

رحیمی در رابطه با خرید عمده ماسک ها تصریح می کند: مردم باید قبل از خرید عمده ماسک یکی از آنها را خریدار و تست کنند و بعد از اطمینان از کارایی آنها اقدام به خرید عمده ماسک نمایند. اگر مردم به کیفیت محصول توجه کنند اجناس بنجل و بی کیفیت بازار را پر نمی کند و تولید کنندگان هم یا مجبورند پا پس بکشند یا تولیداتشان را کیفی تر تولید نمایند.
 

نحوه تست ماسک فیلتر دار

این کارشناس لوازم بهداشتی در خصوص تست کردن ماسک ادامه می دهد: اگر کسی می خواهد ماسک فیلتر دار خریداری کند همانطور که گفتیم باید یک نمونه را خریدار کند و در منزل امتحان کند. به این صورت که بعد از نصب اصولی ماسک روی صورت کبریتی را برابر فیلتر روشن نماید و سعی کند با فوت کردن و دمیدن از ناحیه فیلتر کبریت را خاموش کند. اگر موفق شد کبریت را خاموش کند، فیلتر آن ماسک کارایی ندارد و در نتیجه آن ماسک به درد نمی خورد و نمی تواند مانع از ورود میکروب و ویروس به دهان و بینی شود. اما در صورت خاموش نشدن کبریت می تواند به آن ماسک اطمینان کرده و اقدام به خرید عمده از آن نوع ماسک نماید.   

تست کارایی ماسک بدون فیلتر

وی در ادامه این بحث عنوان میکند: بهترین شیوه تست و امتحان ماسک های بدون فیلتر که طرفداران بیشتری در جامعه دارد اینگونه است که خریدار بعد از خرید یک نمونه از ماسک مورد نظر خود، باید آنرا بصورت کاسه و کامل باز کند. یعنی به شکلی که روی صورت قرار میگرد. بعد دو طرف ماسک را گرفته و یک استکان آب در گودی ماسک بریزد. یعنی آب باید در لایه ای ریخته شود که روی صورت قرار میگیرد نه در بخشی بیرونی ماسک. بعد چند لحظه صبر کند. قاعدتا آب نباید ماسک را خیس کرده و از آن ریخته شود. و اگر آب ماسک را خیس کرد و به بیرون نفوذ کرد. باید نتیجه گرفت که نوع الیاف ماسک مناسب نیست و نمی‌توان انتظار یک ماسک استاندارد از چنین محصولات مشابهی را داشت.
 

استفاده از ماسک غیر استاندارد و احتمال ابتلا به کرونا

نکته اینجاست که با کوچکترین بی دقتی ممکن است یک فرد به رغم استفاده از ماسک و شیلد و تمام محصولات محاظتی به بیماری کرونا مبتلا شود. همچنانکه بسیار شنیده ایم کسانی که مبتلا شده اند با تعجب به رعایت دستورات و استفاده از محصولات محافظتی و بهداشتی اشاره کرده اند. اما هرگز به این نکته توجه نکرده اند که ممکن است یک محصول غیر استاندارد موجب ابتلای یک فرد به یک بیماری چون کرونا شود.

دستگاههای نظارتی با سودجویان برخورد کنند

بنابراین به نظر می رسد که دستگاه های نظارتی از رصد و برخورد با افراد سودجویی که می خواهند از حواشی کرونا منفعت ببرند، برخورد نمایند و چند سازمان را متولی تولید ماسک و حتی دیگر ملزومات بهداشتی کنند تا مردم با خیال راحت محصولات مورد نیاز خود را خریداری کنند.

تبعات استفاده از ماسک های غیر استاندارد

دکتر ریحانه سلیمانی پزشک عمومی یکی از بیمارستان های شمال تهران در گفت و گو با دانا به استفاده مردم از هر محصولی که شکل و شمایل یک ماسک را داشته باشد اعتراض می کند و می گوید: مردم غافلند که استفاده از ماسک های دوخت کارگاه های خیاطی که هیچ تخصصی در زمینه تولید ماسک ندارند، گذشته از اینکه فرد را در معرض ابتلا به بیماری کرونا و بیماری های مسری قرار می دهد، احتمال ابتلا به بیماری های تنفسی را هم افزایش می دهد. چرا که اغلب تولیدات نمی توانند مانع ورود میکروب به مجاری تنفسی شوند.
 

الیاف ماسک استاندارد  به ریه ها آسیب نمی رساند

وی در توضیح جنس الیافی که در تولید ماسک استفاده می شوند، خاطر نشان میکند: جنس ماسک ها یا پارچه ای هستند یا کاغذی و یا از الیاف مخصوصی استفاده می شوند که تحت عنوان پلی پروپلین مشهورند. این الیاف گذشته از سهولت تنفس مانع ورود ذراتی بین 2 تا 5 میکرون به مجاری تنفسی شود. ضمن آنکه همه این ماسک ها چه پارچه ای و چه کاغذی از الیاف خاص تهیه می شوند و احتمال ورود به شش ها را به حداقل می رسانند و برای شش ها حساسیت ایجاد نمی کنند. در حالی که بسیاری از ماسک هایی که جنس کتانی و نمدی دارند، از الیاف کتان تهیه می شود که این الیاف اگر وارد ریه شوند برای فرد ایجاد بیماری می کنند. برای مثال به مشاغلی چون حلاجی و پنبه کاری اشاره می کنم. اگر دیده باشید این مشاغل در هنگام کار از ماسک استفاده میکنند. ولو یک تکه پارچه یا روسری که به عنوان ماسک با آن روی دهان و بینی خود را می پوشانند. این عمل برای جلوگیری از ورود الیاف پنبه و کتان به داخل ریه ها صورت می گیرد. ضمن آنکه متاسفانه چنین مشاغلی در دراز مدت به بیماری های ریوی مبتلا می شوند.
 

ماسک پارچه ای نباید پرز بیندازد

سلیمانی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: گاهی برخی از هم وطنان از ماسک های پارچه ای قابل شستشو استقاده میکنند. اما نباید فراموش کرد که این ماسک ها علیرغم به صرفه بودن شان تنفس را مشکل میکنند و در دراز مدت مشکلات تنفسی برای استفاده کننده به وجود می آورد. پس بهتر است خانم هایی که در منزل اقدام به دوختن ماسک میکنند در زمان خرید به جنس پارچه توجه کنند. البته جنس پارچه های کتانی یا پنبه ای برای ماسک مناسب است اما نباید پارچه پرز بیندازد که این پرزها با ورود به مجاری تنفسی بعدها ایجاد بیماری کند.  

این پزشک عمومی در پایان تصریح کرد : در مجموع مردم نباید فراموش کنند که یک ماسک خوب محافظ اصلی آنان از بیماری هاست. که گاهی یک بیماری مانند کرونا می تواند تمام زندگی آنان را تحت الشعاع قرار دهد. بنابراین گذشته از انتخاب ماسک خوب باید توجه داشت که ماسک ها به درستی روی صورت قرار بگیرد. در زمان مناسب دور انداخته شود و از ماسک نو استفاده شود. و حتما ماسک کهنه در نایلون تمیز انداخته و در سطل زباله دفع شود. و ملاحظات دیگری که در این مدت رسانه ها به قدر کفایت به آنها پرداخته اند.

انتهای پیام/