به گزارش پایگاه خبری جهادپرس، در طی این سالها ، در این مسیر به ما کمکی نرسید. اما اعتقاد ما از روز اول انجام کار به هر ترتیبی بود زیرا می دانستیم که انجام کاری از این دست آنقدر مشکلات دارد که کسی به حیطه آن وارد نشود.
در تمام این سالها بارها از اساتید تغذیه به خصوص دعوت کردیم که بهسایت را متعلق به خودشان بدانند و حداقل در زمینه تولید محتوا به آن یاری برسانند. متاسفانه به جز چند مورد انگشت شمار کسی دعوت ما را نپذیرفت.
از بدنه فرهیخته تغذیه هم هیچ کمکی به ما نشد. جز معدودی از دوستانی که اهمیت تلاش برای ارتقای آگاهی جامعه را می دانستند و مانند ما معتقد بودند تنها در بستر ارتقای سطح آگاهی های جامعه نسبت به اصول درست این دانش است که جایی برای افراد سود جو و البته بی اطلاع از ابعاد مختلف این زمینه برای فعالیت نمی ماند.
البته ما گفتیم و کسی نشنید.
امروز هنوز بر این اعتقادیم تا بخش تخصصی این دانش به فرهنگ سازی درست با تمام امکانات موجود رسانه ای در مورد ابعاد و زمینه های مختلف این دانش برای مردم عادی نپردازند؛ هر روز شاهد دخالت افراد غیر متخصص و ابراز نظر و حتی فعالیت و اقدام در این حوزه خواهیم بود.
مردم بر می گزینند. زیرا که غذا و تغذیه بخشی لاینفک از زندگی آنهاست. اگر این گزینش اشتباهاتی دارد تقصیر ما متخصصین رشته است که نتوانسته ایم محدوده های درست و اصولی و مبتنی بر دانش را برای آنها توضیح دهیم.
این کم کاری ما بوده که همه در زمینه مسائل غذا و تغذیه صاحب نظر می شوند و بر اساس این اصل که متاسفانه همیشه طریق نادرست ابزارهای موثر تری برای رواج خواسته ها و موضوعات خود در دست دارند می توانند فضای کمبود دانسته های مردم در زمینه این دانش را با موضوعاتی پر کنند که هر از گاهی فقط صدای داد و فغان همکاران را در می آورد که وا اسفا رشته از دست رفت و به دست نااهلان نا آگاه غیر متخصص افتاده است.
تهدید دیگر این حیطه این است که غذا به غیر وجه علمی اثرات سلامت بخشی یا بیماریزایی آن ؛ خود بیشتر یک کالای تجاری است.کالای تجاری در حوزه اقتصاد مورد توجه قرار می گیرد و حیطه اقتصاد یعنی گردش مالی و پول
در چنین شرایطی که دست ما از چنین سرمایه مالی برای مواجهه با افراد سودجو خالی است و توان زیادی برای مقابله در این زمینه نداریم بدترین کار این بوده که ما از سرمایه و داشته های خودمان که همانا دانش به روز مبتنی بر عقل سلیم است هیچ استفاده ای نکرده ایم مگر در مطب های شخصی خودمان یا انتشار مقالات علمی برای بالا رفتن رتبه های علمیمان یا در نهایت گاهی پرداختن به آموزش ها در سطوحی که باز چیزی به دست بیاوریم که البته همیشه جنبه معنوی آن مغفول بوده و طرفداری ندارد.
به راستی در حیطه اطلاع رسانی ، آموزش به مردم و فرهنگ سازی اصول علمی غذا و تغذیه ما به عنوان متخصصین این رشته چه کرده ایم؟
کجا سعی کرده ایم جایگاه اصلی دانش آموختگان تغذیه را به مردم یاد بدهیم تا آنها در این مورد به افراد غیر مراجعه نکنند و بدانند باید سراغ چه کسی بروند؟
به جر مرحوم دکتر کیمیاگر، دکتر مظهری عزیز ، خانم دکتر شیخ الاسلام و چند نفر کمتر از انگشتان دو دست چند چهره اثر گذار و مرجع رسانه ای در زمینه غذا و تغذیه می شناسید ؟
چند مقاله  ترویجی برای اطلاع رسانی و آموزش مردم از طرف کارشناسان مشغول به کار در حوزه های مختلف این دانش در نشریات و رسانه ها دیده اید؟
در برابر کدام نوشته نادرست مغایر با دانش تغذیه عکس العمل به موقع برای تصحیح این مغایرت نشان داده ایم و به جای اعتراضات بی سرانجام سعی به تصحیح باورها و اعتقادات غلط و نادرست کرده ایم؟
در فضای مجازی که در حال حاضر مرجع اصلی کسب اطلاعات برای مردم عادی است؛ چقدر فعالیت مثبت و موثر کرده ایم؟

پس چگونه از مردم انتظار داریم  بهترین اتخاب را انجام دهند؟

از کجا منتظریم مردم درک کنند و باور داشته باشند که دانش تغذیه چه نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به بیماری ها و ارتقا و حفظ سلامتشان دارد؟
چرا انتظار داریم که شرکتهای سودجوی اقتصادی فرهنگ تغذیه مردم را مطابق سود خودشان تنظیم نکنند در حالی که هیچکدام از ما در عرصه فرهنگ سازی درست حضور نداریم؟
روی سخن من با متخصصین رشته از صدر تا ذیل مسئله است.
به گوشه ای نشستن و فقط اعتراض کردن و خرده گرفتن به این و آن و گاهی اقدامی مقطعی در جهت جلوگیری از رواج فرهنگ نادرست و ممانعت از دخالت افراد غیر متخصص در این حیطه درد ما را علاج نمی کند .مردم برای سلامت خود ارزش قائلند و سعی می کنند بهترین ها را برای حفظ آن انتخاب کنند .اما همین مردم را می شود با مقاله ای که در آن چند اصل بدیهی علمی را گفته اند و از آن نتیجه غیر علمی مطلوب خودشان را گرفته اند مجاب کرد که همان نتیجه نامطلوب را بپذیرند و به کار بگیرند.
دوست عزیزی که معتقد است روش شناسایی زعفران با کیفیت و تشخیص تقلباتی که در زعفران می شود آموزش بسیار سطح پایینی است کمی از برج عاج رویاهای خودش پایین بیاید تا درک کند که سوال مکرر مردم ما همین است.پرسش و پاسخی که توانایی آنها را در انتخاب درست غذا بالا ببرد و از این طریق سلامت تغذیه ای آنها را تامین کند.مردم ، متخصص دانش غذا نیستند که بدانند اگر فلان شخص مدعی سلامت نمک دریاست، به قیمت سودطلبی خود چه آسیبی به سلامت آنها می زند و در این میان ما هم هیچ تلاشی برای آگاه کردن آنها در این موارد نمی کنیم زیرا که به نظرمان اینها آموزش هایی در سطح پایین است.
من به عنوان کسی که در دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت مسئول هماهنگی و برگزاری کارگاه های آموزشی بهبود تغذیه کودکان برای 11 هزار پزشک عمومی سراسر کشور بودم به شما می گویم که حتی در این سطح تحصیلات  اطلاعات کاملی در زمینه تغذیه  وجود نداشت. پس چه انتظاری از مردم عادی جامعه دارید؟
قصدم تخطئه یا بی احترامی به هیچ کسی نیست.
به هر حال ما در بهسایت ایران آنچه را مسئولیت خود می دانستیم انجام داده ایم و منبعد نیز انجام می دهیم با وجود تمام مشکلات . خوشحالیم در این مدت توانسته ایم صدای تغذیه درست را به گوش حداقل 13 میلیون بازدید کننده ای که داشته ایم برسانیم.بی دلیل نیست که بسیاری از انها با وجود ابنکه سایتهای اینترنتی جذابیت خود را در برابر شبکه های اجتماعی از دست داده اند و با وجود اینکه با تغییر زیر ساخت بهسایت ،بسیاری از لینکهای فرعی آن در موتورهای جستجوبه خوبی پیدا نمی شوند؛ هنوز ما روزانه تا 2000 بازدید را داریم که عموما از مردم عادی اند و کسانی که در کشورهای فارسی زبان زندگی می کنند. اگرچه هدف اولیه ما دسترسی به منبع معتبر برای ایرانی هایی بوده که با سیل اطلاعات نادرست در مورد غذا و تغذیه به زبان فارسی مواجه بوده اند.
این روزها البته بهسایت هنوز مثل گذشته با مشکل مالی مواجه است  با این همه خدمات جدیدی را تعریف کرده که امیدواریم همکاران لااقل در مورد آموزش آنلاین آن به عنوان اولین آموزشگاه مجازی علمی در زمینه غذا و تغذیه (به فراگیر ) و بخشی هم سلامت کمک کنند. این مجموعه رسانه دانش تغذیه ، غذا و سلامت است و فعالیتهایش حیطه درست این موضوعات علمی را  فارغ از منفعت طلبی صرف  ؛در ذهن جویای جامعه و مردم  به دقت ترسیم می کند. از شما برای همکاری و انجام هر کمکی که می توانید به ما بکنید دعوت می کنیم.