به گزارش پایگاه خبری جهادپرس، اعتراضات از صبح روز شنبه 25 آبان ماه در برخی نقاط کشور آغاز شد و مردم در پی این اقدام دولت، به خیابان‌ها آمدند و شعارهای بنزینی دادند.

اما ماجرا به اینجا ختم نشد، عاملان نفوذی و خط‌دهندگان رسانه‌ای خارج کشور پس از تحریک مردم، با به کارگیری شیوه‌های به کار رفته در فتنه 88 عده‌ای را اجیر کردند تا به اموال مردم و مراکز عمومی خسارت زده و اماکن خدمات دهنده به مردم را به آتش بکشند.

در این بین برخی فعالان فتنه، نیز نقش عمده‌ای را در تحریک مردم ایفا کردند به طوری که میرحسین موسوی که در فتنه 88  نقش اساسی داشت، طی بیانیه‌ای اعتراضات خیابانی آبان ماه امسال را به رخداد میدان ژاله تهران در بهمن ماه 57 تشبیه کرد.

میرحسین موسوی که این روزها به دنبال کسب شهرت دوباره در میان فتنه‌گران و رسانه‌های معاند است در بخش دیگری از این بیانیه اشاره می‌کند که این اعتراضات نشان از سرخوردگی مردم از اوضاع کنونی کشور دارد.

فعال فتنه 88 همچنین در ادامه این بیانیه که نسخه‌ای از آن در سایت «کلمه» که به فتنه‌گری شهرت دارد اشاره‌ای به حضور مردم در خیابان‌ها با وجود اعلام حکومت نظامی از سوی ارتشبد «غلامعلی اویسی» فرماندار وقت تهران می‌کند. می‌گوید مردم با تمام دشواری‌ها به اعتراض‌ها ادامه می‌دهند.

میرحسین موسوی که سعی در کشته‌سازی و ایجاد قدیس‌های اعتراضی در جریان ناآرامی‌های برخی نقاط کشور دارد، در تلاش است تا با موج ایجاد شده از سوی رسانه‌های عربستانی و انگلیسی‌تبار، شهرت دوباره پیدا کند و به صدر اخبار و رویدادهای کشور بازگردد.

اما رهبر انقلاب اسلامی در پاسخ به نامه دریابان علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، تهدیدات و فرصت‌های دشمنان برای ایجاد فتنه دوباره در کشور را خنثی کردند.

در پاسخ نامه رهبر انقلاب به دریابان شمخانی بر توجه به خانواده جانباختگان حوادث اخیر و دلجویی از آن‌ها تأکید ویژه‌ای شده است، همچنین در بخش‌های دیگر این نامه خطاب به دبیر شورای عالی امنیت ملی درباره افراد مشکوک به شرارت خواستار رافت اسلامی و توجه به خانواده‌های آنان شدند.

این پاسخ نامه، به درستی مواضع جمهوری اسلامی ایران را در اتفاقات اخیر نشان داد و حکایت از آن داشت که انقلاب اسلامی همیشه خواهان حق مردم است.

نکته مهم این است که جریانات داخلی و احزاب خارج‌نشین که از دقایق نخستین ناآرامی‌ها به عنوان یاران مجازی در کنار آشوبگران بودند خواهان چه هستند، آیا می‌توانند پاسخگوی خرابی‌ها و نابودی اموال مردم و بیت‌المال باشند؟ و اینکه چرا رسانه‌های معاند برای اتصال اینترنت بین‌المللی تلاش‌های بسیاری کردند اما هنگام وضع تحریم علیه دارو و نیازهای اساسی کشور در سکوت به سر می‌برند؟

انتهای پیام/